etrafı dinliyorum, alıcılarım açık!

Efenim, böyle oluyor insana işte, birisinin söylediği bir laf kulaklarınızda çınlayıp duruveriyor günler boyunca. Halbuki o insan bunu sadece geyik olsun, laf olsun, bi kelimeyi cümle içinde kullanmış olayım gibi nedenlerden dolayı söylemiş olabiliyor. Ama etkileniyorsunuz işte. O an için kafanızı kurcalayan şeylerden birine değiyor o cümleler, yada hoşunuza gidiveriyor vs...

Bi gün eski bi arkadaşınızla eski günleri konuşurken "şöyle şöyle demiştin hatırlıyor musun" muhabbeti geçtiğinde hatırlamıyorsan; bil ki sen de farkında olmadan birinin hayatına bi şekilde bi cümle söylemişsindir, pek de farkında olmadan.

Fazla eskiye gitmeyip, son birkaç haftadan örnekler sunucam bu cümlelere dair:

"Adam korkmadan açıklamış ağbi eşcinsel olduğunu, zaten kendine karşı olan korkunu halledersen, diğerleri havacıva bence..."

"Biliyor musun, desen ki sevgilinle ne yaptın sen diye, hiç bişi diyemem. Hep sıradan şeyler; özel bi anım olmadı, hatırlamıyorum yani..."

"Bu adamlar bu şarkıyı yapsa yapsa birbirlerini keselerken yapmışlardır!"

"Duygular çok karışık, ama en azından bişiler hissedebilmek güzel"

"Olmayınca olmuyor hacı işte, düzelir diye bekleyerek birbirimizi daha çok yıprattık aslında."

"Kumarhanedeki insanlar o kadar umutsuz bi haldeler ki görmen lazım ağbi. Zaten umutsuz adam kumar oynar. İyi haber almamış, yakın zamanda alamayacak olan kişi oynar. Mesela kolu çevirirken hep 'şimdi kazanıcam' hissiyatı vardır. Gelmeyecek iyi haberi beklemek gibi bişiydir bu..."

Bu insanlar hep yanımda olsa ne iyi olur lan böyle değ mi? Ben not ederim hep bi yerlere, onlar söylesinler yeter ki...