Bazen sadece ve sadece şımarmak ister ya insan, sevdiği insanlarla beraber olup (yanyana yada gönül gönüle) anlamsızca gülmek ister gözleri yaşarana kadar.
Ben de almışım o gece mikrofonu elime ve şımara şımara, tripten tribe gire gire söylemeye başlamışım.
Geçmişim neymiş, ben kimmişim, o an orada öyle yapmam gerekiyomuymuş mühim değilmiş. Bir zaman parçasına tutunup, gözlerimi kapamış ve eğlenmişim.
Sırıtık sırıtık dolaşmışım bütün gece, işte öyle...
Boool bol sırıtık sırıtık dolaş diyeceğim ama bazen "dur bi ne oluyor" demek gerekiyor. Ve sanırım bu sırıtık sırıtık dolaşma muhabbeti bizim sadece hayata yeniden başlamamızı sağlıyor. "Deşarj olma" muhabbeti buradan geliyor vesselam :P
YanıtlaSilpek mutlu =)
YanıtlaSil