tuvalet fırçası.

Sabah sabah bu başlık ne böyle demeyin, sabah kalkıp tuvalete girdim ve aklıma geldi, ne var!

Bu aletin adını cümle içinde kaç kere kullandık bilmiyorum, ama her gün elimizin değdiği bi gerçek. Ben lise döneminde bi züccaciyede çalıştığım için, günlük hayatta kullandığım kelime gruplarından biriydi. "teyze tuvalet fırçalarının beyazlarından kalmadı, pazartesi gelicek(aslında gelmicektir)" yada "toptancı nihat abiyi aradım,tuvalet fırçalarını 2,5 milyondan veririm diyor." gibi.

Bunun haricinde ise hayatımda başka biriyle konuşurken her gün dokunduğum bu şeyin bahsinin geçtiğini hatırlamam. İnsan çirkinlikleri konuşmak istemiyor galiba. Kendini kötü hissediyo yada bilemedim. Başbakan da olsan, b.kunun artıklarını o fırçayla temizliyosun arkadaş! ötesi yok bunun. Ama darbe dönemlerinde çalınması yasak şarkılar gibi bi şey bu...

Bizim evde banyo giderinin tıkanmasını hatırlıyorum. Herkes banyoya girip o iğrenç tabloyla(fazla ayrıntı vermiyorum) karşılaşmıştır, ama kimse durumu düzeltmek için adım atmamakta ve o çirkinliği görmezden gelmektedir. Belki o tablonun oluşmasında katkısı olduğunu yadsımak istemektedir. 'Ne ben yapıcam ya, o yapmıştır' diye yakıştıramamaktadır kendine.

Modernlik bu 'nezaket'i getirdi galiba sevgili blog. Hepimiz kendimizi Versay'daki kont ve düşesler gibi mi görmeye çalışıyoruz bilmiyorum ama ulan her gün o tuvalet fırçasına elliyoruz ve bu hayatımıza konu olmuyor, çok garip değil mi?

Ama hepimiz çömelerek/oturarak vücudumuzdaki artıkları dışarı çıkarıyoruz, hatta yüzümüz iğrenç bi hal alarak, kızararak, bozararak yapıyoruz bunu. Sonra da o yaptığımızı tuvalet fırçasıyla temizliyoruz, ohh be!

Bi de hepimizin k.çında kıl var!